Vakantie Australië 2003
Australië zondag 13 juli
Vandaag bleven we opnieuw in Cairns en hoefden dus niet in te pakken. We reden naar een plaatsje net buiten Cairns. We kregen hier kaartjes voor de "Skyrail", een kabelbaan met meer dan 100 gondels en ruim 7 km lang.
Er waren 2 tussenstations, een begeleide wandeling door het regenwoud en Barron Falls, waar we een prachtig uitzicht hadden over de watervallen. De Skyrail ging over de bergen met de regenwouden.
Het laatste station is Kuranda, een prachtig dorpje met veel winkeltjes. Je kon er echt van alles kopen. In Kuranda was ook nog een dierenpark, waar je met een koala op de foto werd gezet. Deze foto’s (Alie met koala, Jacco met koala en Anita met koala) hebben we gekocht.
In hetzelfde park bevonden zich ook Walabi’s (deze zie je ook ontzettend veel in het wild) en zoetwaterkrokodillen, een minder agressieve soort dan hun zoutwatervriendjes. 
In Kuranda werden we opgepikt door "onze" bus en werden we naar Rainforest Station gereden, waar we op een didgeridoo mochten spelen en we mochten met boemerangs gooien, onder leiding van een Aboriginal. De Aboriginals demonstreerden het speerwerpen en ze voerden diverse dansen op. Heel erg leuk.
Na deze demonstraties stapten we op de "Scenic Railway", een prachtige trein, die ons van Kuranda (boven op de berg) naar Cairns (op zeeniveau) bracht. De trein reed door 15 tunnels en we hadden een prachtig uitzicht over de Barron Falls en de stad Cairns.
Beneden hadden we de keuze om teruggebracht te worden naar de camping of naar het centrum van Cairns gebracht te worden. Wij kozen voor het laatste.
Graham had een afspraak gemaakt met een Canadeze marinier om een fregat te bezichtigen. Deze lag in de haven van Cairns. Dit liep bijna mis, want we werden door de security tegengehouden, omdat we te laat waren.
Gelukkig ontmoette Graham de man (hij heette Mike), waarmee hij de afspraak had gemaakt en we werden alsnog toegelaten.
Na de bezichtinging van dit Canadeze Fregat (de USS Calgary), kwamen we in de mess (de bar dus). Hier zaten we dus met de Canadese mariniers. Ze waren ontzettend gastvrij en we al die tijd voor niets gedronken.
Nikki genoot erg van haar stevige cocktails. Ze sloeg er vier achterover en ze werd steeds vrolijker.
Na ruim 2 uur gingen we naar buiten met onze gastheer Mike en we werden met een busje naar het centrum van Cairns gebracht. Hier hebben we nog wat gegeten en we kletsten nog wat. Laat in de avond bedankten we Mike en we namen afscheid van hem.
Met de taxi reden we terug naar onze camping, want het was veel te ver om te lopen. We zijn nog nooit zo laat naar bed gegaan. Hulde aan Graham, het was een onverwacht gezellige avond.
Klik op de foto's voor een vergroting.
Australië maandag 14 juli
Nadat we drie nachten in Cairns hadden geslapen, braken we nu op. Dus gelijk weer vroeg op. Dit keer was het half zes.
Nadat we de spullen ingepakt en ontbeten hadden stapten we om half acht in de bus. We reden langs de ooskust zuidwaarts met bestemming Airlie Beach. De koffiestop was in Cardwell, een dorpje aan de kust.
In Townsville kregen we fish and chips. Townsville is een behoorlijke stad, direct aan de kust gelegen. Hier is een mooie boulevard, waar we aan het strand konden zitten. Je kon er alleen niet zwemmen, vanwege de krokodillen.
Na een tijdje reden we verder zuidwaarts. We passeerden diverse dorpen zoals Ayr. Langs vrijwel de gehele oostkust wordt suikerriet geteeld. Je proeft het ook aan de Australische suiker. Het is veel zoeter, dan onze suiker.
Na ruim 600 kilometer rijden, bereikten we onze bestemming Airlie Beach, dichtbij de Whitsunday Islands. We hebben hier onze tent opgezet voor twee nachten.
Kim had kennelijk een slechte dag. Het avondeten was niet lekker, omdat het niet gaar was.
Klik op de foto voor een vergroting.