Vakantie Australië 2003
Australië vrijdag 11 juli
We moesten alweer om half zes opstaan. Om zeven uur reden we richting Cairns, aan de noordoostkust. De eerste stop was in Greenville in Café Three Rivers, een leuk dorpje.
Het landschap veranderde geleidelijk. Het werd wat heuvelachtiger en er kwamen meer bossen. We kwamen in de Great Divining Ranges, een bergrug aan de ooskant van Australië.
We gingen deze bergrug over. Het hoogland werd steeds groener en het begon te regenen. Deze bergketen zorgde ervoor, dat de oostkust wat vochtiger weer heeft.
Onderweg zijn we op een picknickplaats gestopt in de bossen, waar we onze lunch kregen aangeboden. Een aantal wegwerkers, die hier toevallig ook hun broodje opaten, profiteerden mee.
Daarna zijn we nog gestopt bij de Millaa Millaa Falls en de Curtain Fig Tree, een soort mangroveboom. Het is hier echt tropisch. We stonden midden in de regenwouden.
Via een prachtige bergweg (de Atherton Tablelands) reden we naar Cairns, waar we onze tent voor 3 nachten opzetten.
Klik op de foto's voor een vergroting.
Australië zaterdag 12 juli
We werden vanochtend wakker gemaakt om zes uur door de Kookabaru’s, een witte papegaai-achtige vogel. Ze maken een lachend geluid. Vandaag werden we opgehaald door een bus en naar de haven gebracht van Cairns.
Het is vandaag de "Reef day". Na een uurtje stapten we op de boot, een comfortabele catamaran. Toch werden er mensen zeeziek, want er stond een stevig windje. Op Green Island moesten we overstappen op een andere catamaran. Deze boot kon 360 passagiers hebben en vaarde zeer snel (30 knopen). Ook hier werd de halve boot zeeziek en dat op een catamaran!
Met 1½ uur waren we bij het Outer Barrier Reef. Hier bevond zich een reusachtige ponton, met omkleedmogelijkheden, een zonnedek en ramen, waarmee onder water gekeken kon worden.
De snorkelspullen mochten we gewoon pakken. Dat deden we dus ook.
We snorkelden midden tussen de vissen. De één was nog mooier dan de ander. We hebben foto’s gemaakt met een onderwatercamera.
Carol voelde zich erg ongelukkig op zee. Ze kan er niet tegen, als ze geen kust meer ziet. Dat klopte ook, want de boot was ruim 100 km uitgevaren. Midden op zee hebben we ook onze lunch gekregen, een prima buffet op de ponton.
Na ruim drie uur op het rif, werden we teruggevaren naar de haven van Cairns.
Na het eten op de camping (uiteraard klaargemaakt door Kim), namen we nog een drankje en gingen naar bed. Deze dag was ook weer een echt hoogtepunt!
Klik op de foto voor een vergroting.