De beer had vandaag een prominent plekje. Eerst voor de tent van Frank en daarna voorop de bus. De dag ziet er vandaag totaal anders uit.
Eerst hebben we een bezoek gebracht in Bodie, een verlaten mijnwerkersstadje, wat nu een toeristische attractie is geworden. Hier zijn in de 19e eeuw talloze goudmijnen ontstaan. In de bloeitijd telde Bodie 10.000 inwoners. Nu is nog 5% van de houten gebouwen bewaard gebleven. De rest is door brand verwoest. Ook de mijnwerkers en overige bevolking is verdwenen. Wij hebben in dit prachtige decor ontbeten gevolgd door een rondleiding in Bodie (zie brochure).
Na terugkomst braken we op, om ons op te maken voor de rit naar Lee Vining aan het Mono Lake, een korte rit van 45 km over de Conway Summit.
De gehele rit ging langs de US 395, die qua drukte op de Coentunnelweg lijkt. Vooral in de afdaling had je hier last van. Jammer! Gelukkig was Lee Vining niet ver meer. Daar hebben we het bezoekerscentrum bezocht. Het Mono Lake met de”tufa’s” (zoutpilaren) is werkelijk prachtig. Helaas zakt wel het waterpeil. Tevens zagen we in het bezoekercentrum een voorproefje van Yosemite.
De camping is een verademing. Prachtig mals gras onder onze tenten! ‘s Avonds een prima steak genuttigd in een typisch Amerikaans restaurant.